Nareszcie szczyt szczytów Polski a jednak SK
IX.2012 - Rysy 2.503 m.n.p.m.
- 9:30 h 18.1 km suma przewyższeń 1325 m suma obniżeń 1325 m
- 1:15 h (3.5 km) szlakiem niebieskim
- 0:05 h (0.3 km) szlakiem niebieskim
- 0:05 h (0.4 km) szlakiem niebieskim / zielonym
- 0:35 h (1.2 km) szlakiem niebieskim
- 2:30 h (3 km) szlakiem czerwonym
- 0:55 h (0.7 km) szlakiem czerwonym
- 0:45 h (0.7 km) szlakiem czerwonym
- 1:45 h (3 km) szlakiem czerwonym
- 0:25 h (1.2 km) szlakiem niebieskim
- 0:05 h (0.4 km) szlakiem niebieskim / zielonym
- 0:05 h (0.3 km) szlakiem niebieskim
- 1:00 h (3.5 km) szlakiem niebieskim
- Popradské Pleso, zastavka
Do miejscowości Popradzki Staw przyjeżdżamy dzień wcześniej aby wczas z rana zacząć naszą wspinaczkę na Rysy od strony słowackiej.
A to już nad Stawem Popradzkim, gdzie czekaliśmy aż otworzą w schronisku kuchnie aby napić się czegoś ciepłego.
Kolejne szczyty odsłaniały przed nami swoje piękno.
Z każdym krokiem wyżej kolejne widoki.
Na razie to był spacerek, czekamy co trasa pokaże dalej.
Szliśmy tym razem w trójkę.
Jeszcze spokojnie, jeszcze pełni sił.
Coraz ciekawiej, ostatnie kosodrzewiny daleko za nami. Czuliśmy już w pełni klimat wysokogórski.
I już widzimy Chatę pod Rysami.
No..... to nie jest miłe powitanie. Chwila refleksji w górach każdemu się jednak przyda.
Przekąsiliśmy małe co nie co w schronisku i już ostatni odcinek na szczyt.
Świadomość, że najwyższy szczyt w Polsce na wyciągnięcie ręki sprawiał, że nie czuliśmy zmęczenia.
Co jakiś czas oglądaliśmy się za siebie i napawaliśmy się coraz lepszymi widokami.
Tak, tak jeszcze niedawno tam byliśmy.
Tą ścieżką szliśmy wzdłuż stawów.
Po Bieszczadach w których byliśmy poprzednim razem, wrażenie wysokości robiło swoje.
Ostatnie kroki i szukanie miejsca na szczycie.
Trochę ludzi było ale każdy z nas wygodnie się rozłożył.
Pogoda wytrzymała, wiatru prawie nie było co na tych wysokościach też jest rzadkie.
Mogliśmy długo oddawać się podziwianiu panoramy.
A to już widok na stronę polską: Czarny Staw pod Rysami i dalej Morskie Oko.
Wszystko co dobre kiedyś się kończy. W końcu zapadła decyzja o powrocie.
Reasumując: trasa bez większych trudności. Często się słyszy zwłaszcza przy złej pogodzie o wypadkach w drodze na Rysy od strony polskiej. Nie będę się wypowiadał jak tu może być zimą ( wtedy na każdej trasie trzeba uważać). W momencie kiedy trasa jest sucha, przy minimum ostrożności i jako takiej kondycji polecam dla każdego kto ma już pierwsze doświadczenie z wyższymi górami za sobą. Na pewno jest łatwiejsze wyjście i zejście od strony słowackiej.